امروز مردی را دیدم که در چشمانش ردی از کوچه‌باغ‌های نشابور بود.
خوش به حال بوته‌ی یاسی که در ایوان توست
می‌تواند هر زمان دل‌تنگ شد بویت کند
(علیرضا بدیع)
نظرات (۲)
امروز یه بیت دیگه هم ازش یادم اومد:
من ماهی‌ام اما به سرم شور نهنگ است
این برکۀ بی‌حوصله اندازۀ من نیست!
مطلع این غرلش اینه:
خاتون من آنجا که تویی مشک ختن چیست؟
جز عطر تو در این غزل تازه‌ی من نیست...
دیدم عکسشونو:)
قیافه ی مهربونی داشتن..
چقدر دلنشین اند آدم هایی که مارو رو جذب کتاب میکنن:)))
خودشون هم مثل قیافشون مهربونن :دی
دقیقا ^_^
عنوان وبلاگ: رمانی از سید آوید محتشم
سنجاق‌شده‌ها
- آبی نوشتها (۶۸)
- زنگ فارسی (۸)
- پیشنهادیجات (۶)
- لابهلای زندگی (۲۲)
- پرسه در اوراق (۱۴)
- بازیهای وبلاگی (۱۳)
- حرفهای ما هنوز ناتمام (۲۲)
- دانشآموزی که دانشجو شد (۷)
- پرسمان (۱۳)
تازه‌نوشت‌ها
صندوقچه
- آذر ۱۳۹۸ ( ۹ )
- آبان ۱۳۹۸ ( ۱۲ )
- مهر ۱۳۹۸ ( ۷ )
- شهریور ۱۳۹۸ ( ۱۲ )
- مرداد ۱۳۹۸ ( ۶ )
- تیر ۱۳۹۸ ( ۸ )
- خرداد ۱۳۹۸ ( ۱۱ )
- ارديبهشت ۱۳۹۸ ( ۹ )
- فروردين ۱۳۹۸ ( ۱۱ )
- اسفند ۱۳۹۷ ( ۱۱ )
- بهمن ۱۳۹۷ ( ۱۳ )
- دی ۱۳۹۷ ( ۱۲ )
- آذر ۱۳۹۷ ( ۶ )
- آبان ۱۳۹۷ ( ۷ )
- مهر ۱۳۹۷ ( ۳ )
- شهریور ۱۳۹۷ ( ۵ )
- مرداد ۱۳۹۷ ( ۱۰ )
- تیر ۱۳۹۷ ( ۳ )
- خرداد ۱۳۹۷ ( ۸ )
- ارديبهشت ۱۳۹۷ ( ۸ )
- فروردين ۱۳۹۷ ( ۹ )
- اسفند ۱۳۹۶ ( ۵ )
- بهمن ۱۳۹۶ ( ۳ )
- دی ۱۳۹۶ ( ۶ )
- آذر ۱۳۹۶ ( ۱ )
- آبان ۱۳۹۶ ( ۲ )
- شهریور ۱۳۹۶ ( ۵ )
- مرداد ۱۳۹۶ ( ۸ )
- تیر ۱۳۹۶ ( ۵ )
- خرداد ۱۳۹۶ ( ۳ )
- ارديبهشت ۱۳۹۶ ( ۳ )
- فروردين ۱۳۹۶ ( ۱ )
- اسفند ۱۳۹۵ ( ۵ )
- بهمن ۱۳۹۵ ( ۶ )
- دی ۱۳۹۵ ( ۵ )
- آبان ۱۳۹۵ ( ۴ )
- مهر ۱۳۹۵ ( ۱۱ )
- شهریور ۱۳۹۵ ( ۲ )